Tłustoczwartkowa klasyka :). W ten dzień chyba nikt nie jest w stanie się oprzeć choćby jednemu puszystemu i słodziutkiemu pączuszkowi :). Ja dopiero nabieram wprawy w ich robieniu; te są trzecimi jakie zrobiłam w swoim życiu sama, własnoręcznie, tak od A do Z :). Zawsze korzystam z tego przepisu, wg mnie jest świetny. Pączki wychodzą bardzo pulchne, a nadziane konfiturą/marmoladą różaną, to po prostu poezja. Jeżeli ktoś ma obawy przed smażeniem pączków - że nie utrafi z odpowiednią temperaturą tłuszczu - bardzo polecam zaopatrzenie się w termometr cukierniczy. Naprawdę ułatwia on smażenie pączków, ale oczywiście nie tylko pączków. Dzięki niemu mamy kontrolę nad temperaturą tłuszczu i nie musimy się obawiać, że będzie on za gorący i pączki nam się w środku nie dosmażą, lub za zimny i wtedy pączki podczas smażenia za bardzo nasiąkną tłuszczem. Odkąd posiadam taki termometr smażenie pączków nie jest już dla mnie tak wielkim wyzwaniem :). Ale oczywiście najważniejsze jest odpowiednie wyrobienie ciasta i uchwycenie momentu, w którym uformowane już pączki są dobrze wyrośnięte, lecz nie przerośnięte. To wymaga wprawy i praktyki, jednak skoro mnie - osobie, która tej wprawy jeszcze zbytnio nie posiada, pączki się udały, to Wam też się powiedzie ;).
